De schrijfweek in Mallorca is gestart! De aanloop ging niet bepaald van een leien dakje. De uitslag van de PCR-test – die ik voor mijn reis naar een ‘geel’ gebied – moest regelen, duurde vanaf zaterdag 10 uur tot zondag 17 uur. (…) Er hing zoveel vanaf, stel je voor dat ik positief testte. Dan had ik gewoon niet kunnen gaan. Dat de zenuwen me echt te pakken hadden, bleek al snel. De hele nacht had ik hevige darmkrampen. Ergens om 4 uur in de ochtend op 24 mei dacht ik: “Dit wordt ‘m niet, ik naar Mallorca.” Toch doorgezet maar zelfs met de gedachte dat ik misschien alsnog terug moest, want de krampen waren echt erg. Ik nam met dubbele gevoelens afscheid van mijn vriend, die me naar vliegveld Eindhoven bracht. Doemscenario’s over je-weet-wel-ellende in het vliegtuig hielden me bezig.
Survivalmode
Op het Noord-Brabantse vliegveld zag ik al snel Anne-Lies, een van de andere deelnemers aan de schrijfweek. Ik vroeg meteen naar de wc, want dat is een safeplace als je met krampen worstelt. Sorry Anne-Lies, ik was nog niet on speaking terms op dat moment. De vlucht ging gelukkig goed. Zo’n twee jaar niet gevlogen en toch wist ik niet meer hoe het tafeltje uit de leuning van de vliegtuigstoel moest. Mijn hoofd werkte duidelijk niet na deze horrornacht. Op vliegveld Palma de Mallorca was het een drukte van belang. Heel veel mensen! Met Anne-Lies in de taxi en op naar onze schrijversvilla in Sineu.
Hoe gaat dat in de praktijk met vliegen en testen?
Je moet een test doen bij een commercieel testbedrijf. Dat kon voor mij in Deventer, dus lekker dichtbij. Een PCR-test met reisverklaring kostte daar 99,- als je de uitslag de volgende dag voor 18 uur wil. Nou, voor mensen die dat te lang vinden (zoals ik), beter een duurdere test met de uitslag op dezelfde dag. Bij inchecken bleek dat Transavia alleen de online incheck en paspoort bekijkt, de test hoefde ik niet te laten zien. De stewardess vroeg wel netjes of ik de Spaanse QR-code had (gezondheidsformulier dat je online moet invullen). Op Mallorca werd diverse keren – het was een eind lopen naar de kofferband – gevraagd naar de Spaanse QR-code. Aan het eind van de wandeling scanden ze de QR-code én checkten de uitslag van de PCR-test. Ik had de indruk dat ze alleen de naam en misschien de datum vergeleken tussen de PRC-test en de QR-code.
Sineu
Voor het restaurant Es Cos stapten we uit. Anne-Lies ging door naar haar hotel. Ze bewoont het hotel helemaal alleen, als een kleurenkoningin. Op het terras herkende ik van de foto’s twee andere deelnemers: Lieve Carmen en Minke Tromp. Een hartelijk welkom, even later kwam Esther Jacobs om ons alles uit te leggen over de schrijversvilla. Op deze plek slaap, werk, ontbijt en lunch ik dus. De workshops in de ochtend zijn in de andere schrijversvilla, ongeveer 10 minuten wandelen.
Rond 17 uur maakten we kennis met elkaar, de hele tribe. Met heerlijke drankjes en hapjes. Dat voelde als een warm en inspirerend welkom. Proberen los te laten en vertrouwen krijgen.
De eerste dag
Heerlijk geslapen! Nog niet helemaal hersteld, maar het gaat veel beter. De zon schijnt vandaag iets minder dan gisteren, een goede dag om te schrijven. (Omdenken) Na het ontbijt de eerste workshop over de achterflap in de andere schrijversvilla gevolgd. Intrigerende en waardevolle gesprekken met alle auteurs, dat geeft een goed gevoel.
Het ritme deze dagen is: ontbijt, korte workshop, schrijven, lunch door Susanna (de eerste met uiensoep, koolsalade, gefrituurde wortelballetjes en een aardbeientoetje), schrijven en dan om 19 uur diner elders. Natuurlijk kan ik voor inspiratie ook een rondje gaan wandelen, een boek lezen of wat dan ook. Het is geen dwingende planning. Wat natuurlijk helpt om door te gaan met mijn boek, is dat iedereen hier met een boek bezig is.
Tips van Esther voor mijn boek De Alfabetdater
- Schrijf de belangrijkste karakters helemaal uit met hun geschiedenis.
- Maak een outline van de verhaallijnen met de belangrijkste gebeurtenissen.
- Laat het idee van twee boeken even los, schrijf na elkaar een hoofdstuk voor beide hoofdpersonages.
Spannend hoor om in zo’n groep te bewegen, de ambitie vol te houden om een boek te schrijven én daar ook nog relaxed mee omgaan. Ik heb met de groep afgesproken dat ik de volgende blog schrijf vanuit mijn zintuigen.
Geef een antwoord