Toen ik landde op Eindhoven Airport vermoedde ik niet dat door een lokale onweersbui de mensen van het vliegveld mijn koffer niet uit het vliegtuig mochten halen. De arrogante communicatie van het grondpersoneel was stuitend. Ook de beveiligers deden een duit in het zakje: alle buiten wachtende ophalers moesten in de stortregen blijven staan. Het was – door corona? – te gevaarlijk om hen binnen te laten. Resumé: grondpersoneel mag niet werken door het onweer, wachtenden buiten mogen wel langdurig buiten in het onweer blijven staan. En de passagiers zijn geen klanten maar lastige mensen die je af moet poeieren. Het duurde anderhalf uur voordat ze een oplossing bedachten. Waar een klein vliegveld groot in kan zijn.
Wennen
Na een kleine twee weken lekker loom leven, is het wel wennen. Gelukkig is de zomer hier ook aangebroken. Een goede tijd voor e-scootertochtjes op mijn mintgroene scooter, een enkele duik in de zwemvijver (die algen vind ik maar niks) en holadiee we mogen van Rutte c.s. weer in een restaurant eten. Daar hebben we de laatste weken volop gebruik van gemaakt. Lekker lunchen hier en een diner daar. Over 5 dagen mogen we het mondkapje ritueel verbranden. Nou ja, daar heb ik dan gewoon zin in. Dat het maar nooit terug mag komen, heel erg naar om met een mondkapje op in het vliegtuig te zitten. Erg benauwd. De stewardessen klaagden volop over die vervelende passagiers die hun mondkapje niet over hun neus wilden doen. Wauw, in wat voor wereld verkeer je dan vraag ik me af? In het luchtverkeer waarin mensen mondkapjes normaal vinden.
Heb mijn leven weer opgepakt. Freelancewerk, fun en schrijven van mijn boek worden gepland, soms wel of niet gedaan. Er is volop afleiding van de lammetjes die groeien als kool, yoga in de studio (ja het mag weer!), wandelen met vriendin Geesje, bezoek ontvangen van enthousiaste lezers van mijn eerste boek, een rondje heerlijk dansen in de muziekkoepel aan het Worpplantsoen, kunst kijken en kopen bij Beeldentuin Mariënheem of een bezoek aan de nagelstyliste (waardoor ik match met mijn e-scooter).
Update boek
Tijdens de schrijfweek in Mallorca ben ik echt begonnen aan mijn boek. Het is niet zo dat ik continu aan het boek werk, dat moet ik wel meer gaan doen, vind ik. Als ik schrijf, gaat het vlot, ik verzin het ter plekke. En de personages neem je ook mee in je dagelijkse leven. Zo ontwikkelt een idee, een situatie of een dialoog zich. Om een concrete update te geven: ik heb nu 6652 woorden geschreven. Dan heb je een idee (of juist niet). Ik schreef twee inleidende hoofdstukken over hoofdpersonage Jolien. Om de meespelers te introduceren en ‘de held’ een aanleiding te geven om ‘op pad’ te gaan. Over hoofdpersonage Pim heb ik één hoofdstuk geschreven, ik start deze week met het tweede inleidende hoofdstuk waarin hij ook een oproep tot avontuur krijgt. Dit speelt in Zweden.
Ik ga half juli op vakantie naar Zweden en zal dan checken of mijn schrijfsels over Zweden kloppen.
Na deze twee inleidende hoofdstukken over de twee hoofdpersonages start – zoals ik het nu zie – de alfabetreeks van daten bij Jolien en bij Pim ook iets met het getal 26.
Ik heb met mezelf afgesproken dat ik 3 hoofdstukken per hoofdpersonage schrijf, dus 6 in totaal voordat ik dit voorleg aan een schrijfcoach. Beter op tijd feedback, dan te laat waardoor ik veel moet aanpassen of misschien wel schrappen. Wat nog altijd kan, is dat die schrijfcoach zegt: prullenbak! Erg spannend dus en ik zal dan ook proberen een goede schrijfcoach te zoeken. Tips zijn welkom. Schrijfcoach Esther Jacobs (o.a. van door mij gevolgde online workshops, SchrijversMastermind, schrijfweek en haar praktische boek Zo schrijf je een boek) is perfect voor coaching van auteurs die non-fictie boeken schrijven en/of als je een positieve stimulans nodig hebt om te beginnen of door te gaan.
Doel
Mijn doel voor de komende weken is dus om zes hoofdstukken te schrijven, deze bij te schaven, te verbeteren en waar nodig te schrappen, zodat ik de teksten durf te delen met een schrijfcoach. En ik zoek dus een fictie-schrijfcoach. Intussen lees ik het Prozaboek met veel schrijftips, doe ik research – zo onderzocht ik de begraafplaats van Stockholm – en laat ik regelmatig via Instagram en Facebook weten wat me afleidt van het auteurschap. 🙂